Rose - "To"

Rozrywa mnie od środka, uczucie, które rozgrzewa moje wnętrze.

To jak wędrówka po krainie czerwonego wina. 

Upojona uczuciem, staram się by nie stało się nałogiem.

Czuje jak płynie w moich żyłach, wypełnia każdy zakamarek mojego bladego ciała.

O uczucie, kiedy dostałeś się tak głęboko, że zostałeś moją krwią? 

Jestem przepełniona jego dobrem bycia kimś więcej niż pozostali. 

To magia i przetrwa huragany.

Wierzę w to, bo razem ogrzewaliśmy nasienie, które stało się Jabłonią o owocach słodkich jak miód.

Teraz wiem co we mnie płynie, to sprawia, że jestem silna.

Teraz wiem co we mnie płynie, to wyjątkowe i tylko dla Ciebie.

To to, to coś co napędza mnie by osiągać szczyty.  

Powiedziałam mu, że owiewa mnie jak wiatr.

Nie powiedziałam mu, że tęsknie za prawdą z jego ust.
Powiem mu więc, że jest moim uczuciem.

Rose - "Popłynę"

W mojej głowie wszystko boli dwa razy mocniej.
Moje łzy są gorzkie, bo w nich zamknięty jest mój żal.
Ale przygryzam wargi i idę w drugą stronę niż ta, w którą odwróciłeś wzrok.
Na horyzoncie widzę wschód słońca, dziecięce twarze, na których króluje uśmiech wiecznej naiwności.
Możesz jeszcze dogonić moją dłoń i popłynąć ze mną do krainy czerwonych róż, by zmienić mrok w blask.
Tylko Bóg wie, jak próbowałam zostać Twoją myślą dającą Ci siłę, by spełniać sny.
Gdy przekroczę już lasy, góry i łąki pełne wspomnień, nie będę czuła nic.
Silniejsza o ból, piękniejsza o uczucie, będę pamiętać smak Twoich ust.
Bo może kiedyś się spotkamy i podziękujemy sobie, że zmieniliśmy się w herosów walczących o blask srebrnych gwiazd.
Wtedy ból zmieni się w moc, a łzy zdobędą posmak słodkiego zapachu bzu.
Jestem diamentem, który mogłeś zmienić w skarb, a rzuciłeś w zapomniany kąt.
Jestem przyszłością, którą możesz stracić, gdy nie będziesz trwał w promieniach księżycowego światła otulajacego nasze pragnienia.

Rose - "Nasienie"

Dajesz mi tyle powodów, ile gwiazd na niebie bym odeszła.
Dajesz mi tyle złych słów, ile kropel deszczu spada z nieba, a ja jestem.
Powiedz mi, czy to Ty trzymasz mnie, czy to ja trzymam Ciebie.
To przerażająca miłość, bo zaplątaliśmy się w sieci utkanej z naszych pragnień o bycie idealnym.

Daję Ci tyle powodów, ile melodii grzmi, gdy burza nadchodzi byś mnie kochał.
Daję Ci mój żar, by wzniecić płomień, który nigdy nie powinien stać się naszym powietrzem.

Chłopcze z wnętrzem wypełnionym ogniem i lodem, czy to apokalipsa dopiero je zniszczy?
Czy apokalipsą będzie, gdy odejdę byś zrozumiał, że miłość rozwija się jak kwiat, który dopiero co zasadziłeś w swoim ogrodzie ?
Lecz wtedy wygrają pozostali, a ja już nie wrócę,
bo nasienie mojego kwiatu pochłonie ziemia.

Rose - "By być Twoim światem"

Stoję nad przepaścią.
Nade mną gwiazdy, pod stopami woda obijająca się o skały.
Co będzie kiedy powiem Ci jakie uczucie noszę w sobie?
Czy zabierzesz mnie do gwiazd, czy zepchniesz mnie do wzburzonej wody, która przykryje mnie swoją taflą?
Chciałam czegoś prawdziwego, co pozwoli zaznać mi spokoju.
Odetchnę, gdy powiesz mi bym zbudowała zamek na Twojej plaży.

Dzielę z Tobą ciało i umysł.
To wszystko co mogę zrobić.
Piękna gdy się uśmiecham,
piękniejsza gdy płaczę,
najpiękniejsza gdy tkwię w Twoich ramionach.
Zrób coś, bym uwierzyła, że mogę stać się Twoim światem.

Nie maluję ust, byś mógł kosztować natury, którą tak cenisz.
Och, co mogę zrobić byś zobaczył, że świat jest piękny, kiedy wędrujemy razem w mroku.
Boisz się poczuć miłość, która wieje wraz z wiatrem.
Weź głęboki oddech i pobiegnij ze mną po ścieżce pełnej drzazg,
by na końcu móc zamoczyć stopy w oceanie.

Dzielę z Tobą ciało i umysł.
To wszystko co mogę zrobić.
Piękna gdy się uśmiecham,
piękniejsza gdy płaczę,
najpiękniejsza gdy tkwię w Twoich ramionach.
Zrób coś, bym uwierzyła, że mogę stać się Twoim światem.

Rose - "Byłam"

Starałam się iść sama przez podróż zwaną życiem,
pokonywać lasy, góry i źródła wody tak czystej, że odbija światło wodospadu.
Wtedy pojawiłeś się Ty, gdzieś pomiędzy dniem a nocą.
Stanąłeś przy gwiazdach, które spadały z nieba.
Twoje oczy głębokie jak otchłań zdecydowały, że wybiorą mnie.

Byłam samotna, tak smutna, nie każ mi zawracać.
Oni mówią, że jestem za młoda, aby Cię pokochać,
a Ty posiadasz słowa, które zmieniają świat.
Wreszcie znalazłam głos, którym mogę krzyczeć tak, aby spadł deszcz.
Rozżalona, myślę że nie zasłużyłam byś pragnął mnie jak powietrza.

Wtedy blask zabił ciemność nad naszymi głowami.
Odnaleźliśmy siebie.
Teraz musimy biec za marzeniami, by złapać je w sieć utkaną z naszych łez.
Modlę się, by On dał mi znak.
By powiedział czy moje serce będzie czarną melancholią, czy rozbłyśnie jak wschód słońca.

Rose - "Masz"

Patrzą na niego jak na herosa wędrującego po kolczastych wzgórzach bogini wojny.
Tak pięknego, odważnego i silnego.
Stoję z boku cicho nucąc syrenią pieśń, mającą być jak pocałunek w promieniach zachodzącego słońca.
Kiedy na to spoglądam zaczynam płonąć, bo strach zatruł moje nagie ciało.
Czuje, że nadal uciekasz od najgłębszych dolin swojego serca,
lecz wiem, że moje pocałunki przywracają prawdę, więc będę robiła to, aż wieczność nie ujrzy końca.
Dlaczego się ukrywasz?
Czy coś przede mną skrywasz?
Moje myśli grają jak orkiestra bez dyrygenta.
Zazdrość, gniew, miłość, młodość,
nie mogę przestać biec, bo szukam drogi by być lepszą dla Ciebie.
Czemu się lękasz i spoglądasz na inne suknie mieniące się jak błękit nieba?
Jesteś mężczyzną mającym wielką mądrość,
więc powiedz mi coś, dzięki czemu zasnę nie bojąc się o to co będzie jutro.
Masz moje serce w swych dłoniach,
więc kochaj mnie lub zostaw, tylko nie rań,
bo zwiędnę jak kwiat bez powietrza.